داروهای تجویزی می توانند منجر به کمبود ویتامین و معدنی شوند

استفاده از داروهای تجویز شده غالباً به عنوان یک عامل مهم که نقش مهمی در کمبودهای تغذیه ای دارد ، نادیده گرفته می شود. به طور معمول ، تمرکز روی رژیم غذایی و همچنین برخی از مشکلات سبک زندگی قرار دارد ، اما بیشتر آنها از این که داروهای مورد استفاده آنها احتمالاً باعث ایجاد مشکلات بهداشتی اضافی می شوند ، آگاه نیستند که برای مدت طولانی نمی توانند آشکار شوند. کاهش مواد مغذی ناشی از مواد مخدر واقعاً یک تهدید سلامتی است که تقریباً توسط همه پزشکان مراقبت های بهداشتی مورد تأیید قرار نمی گیرد و واقعاً به دلیل عدم اطلاعات در مورد این موضوع نیست ، زیرا بسیاری از گزارش ها قبلاً منتشر شده است که مستند کاهش مواد مخدر از مواد مغذی است.

کمبودهای تغذیه ای معمولاً به سرعت آشکار نمی شوند. کمبود مواد مغذی حاشیه ای ، که به عنوان "کمبود تحت بالینی" شناخته می شود ، نشانگر کمبود ویتامین یا مواد معدنی خاص است که به اندازه کافی شدید نیست که بتواند یک علامت کمبود کلاسیک یا علامت ایجاد کند. در بیشتر موارد ، تنها سرنخ واقعی یک کمبود مواد مغذی تحت بالینی می تواند خستگی ، بی حالی ، مشکل در غلظت ، بهزیستی خیلی کمی یا سایر علائم مبهم باشد.

ممکن است مشکلات بهداشتی ناشی از کمبود هرگز تشخیص داده نشود ، و فرد ممکن است خود را برای استفاده از داروهای اضافی برای شکایات که در واقع سیگنال بدن برای تغذیه درمانی است ، پیدا کند.

داروها می توانند با کاهش جذب آنها ، یا مانع از نحوه تغییر مواد مغذی توسط بدن شما ، مواد مغذی را کاهش دهند. آنها همچنین می توانند بر ذخیره مواد مغذی تأثیر بگذارند یا اینکه چه نوع بدن محصولات نهایی متابولیسم مواد مغذی را دفع می کند.

نکته اصلی جلوگیری از این نوع کمبود این است که بدانیم چه ویتامین یا مواد معدنی می تواند از داروی تجویز شده برای فرد رنج ببرد.

اگر بدون شک از این دارو برای یک دوره زمانی طولانی استفاده شود ، فرد باید به سادگی میزان مصرف مواد مغذی مشخص را در طول استفاده از دارو افزایش دهد. این مرحله ساده می تواند به جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با کمبود و کمک به بهبود احتمال رسیدن به نتایج سلامت مورد نظر برای بیماران کمک کند.